ترامپ و توهم قدرت

چهل و هفتمین رئیسجمهور آمریکا پس از ادای سوگند ریاستجمهوری به اتفاق معاون خود جی.دی ونس وارد کاخ سفید شد و چند سند دولتی را امضا کرد. ترامپ در اولین اقدام خود بیش از ۱۶۰۰نفر از کسانی که سال ۲۰۲۰ در حمله به ساختمان کنگره آمریکا شرکت داشتند مورد عفو قرار داد. بیشتر سخنرانی مراسم سوگند ریاست جمهوری دونالد ترامپ به مسائل داخلی، شرایط ناپایدار اقتصادی و موضوع مهاجران اختصاص داشت.دونالد ترامپ که از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ یک دوره ریاستجمهوری پر چالش را تجربه کرد در حالی وارد کاخ سفید شد که آمریکا به دلیل موضعگیری جانبدارانه از جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه در انزوای سیاسی شدیدی بهسر میبرد. آنچه از سخنرانی ملالآور و غیرسیاسی دونالد ترامپ در مراسم سوگند ریاستجمهوری برداشت میشود این است که وی در این دوره از ریاست جمهوری خود سیاست متفاوتی را در مقایسه با دوره گذشته دنبال خواهد کرد. چهل و هفتمین رئیسجمهور آمریکا در این دوره قطعا بیشتر به مسائل اقتصادی، مهاجران غیرقانونی، تقویت جایگاه آمریکا و تمرکز بر اصل تنشزدایی در جهان، توجه خواهد داشت. ترامپ در ترکیب کابینه جدید خود از چهرههای جنجالی کابینه سابق مانند مایک پمپئو، وزیر خارجه سابق استفاده نکرد و این امر نشان میدهد که سیاست وی با گذشته تفاوت اساسی خواهد داشت.حضور ایلانماسک،سرمایهداربزرگ آمریکایی درترکیب کابینه بهعنوان مشاورویژه ترامپ نشانمیدهدجنبههایاقتصادی برای رئیسجمهور جدید آمریکا ازاولویت بالایی برخورداراست.ترامپ سال۲۰۱۸تحت تاثیر لابی صهیونیستی و مایک پمپئو، وزیر خارجه سابق از توافقنامه برجام خارج شد وهمین موضوع انتقاد جامعه جهانی راعلیه آمریکا برانگیخت. گرچه جمهوری اسلامی هرگز سیاست خود را بر اساس رویکردهای سیاسی روسای جمهور آمریکا ترسیم نکرده اما بازگشت آمریکا به توافقنامه برجام میتواند فضای تعامل ایران و غرب را در چارچوب برجام تغییر دهد.دونالد ترامپ هرچند به عنوان یک چهره منفور و جنایتکار در حافظه ملت ایران همچنان باقی خواهد ماند اما تغییر رفتار آمریکا نسبت به مردم ایران میتواند شرایط جدیدی را رقم بزند. اما اگر رئیس جمهور آمریکا بر اساس توهم قدرت بخواهد از شیوههای تهاجمی علیه ایران استفاده کند طبیعی است دولت و ملت ایران این رفتارها را برنمیتابد.تاریخ درخشان انقلاب اسلامی به خوبی ثابت کرده که ملت ایران تحت تاثیر متغیرات جهانی و منطقهای قرار نخواهد گرفت اما تعامل احترامانگیز غرب با ایران میتواند نوعی تعامل دلپذیری دوجانبه را فراهم سازد.تغییر رفتار آمریکا و غرب نسبت به جمهوری اسلامی، عدم دخالت غرب در مسائل داخلی ایران، احترام به اراده ملتهای مسلمان منطقه و پرهیز آمریکا از رفتارهای پرخاشگرانه، بخشی از پیششرطهای ایران برای تعامل با غرب در چارچوب برجام تلقی میشود.